نگاهی به نحوه کارکرد هوش مصنوعی
هوش مصنوعی چه نوع افکاری را تشخیص می دهد و چطور کار میکند؟
اولین مفهومی که باید درک کنید این است که هوش مصنوعی (AI) واقعاً ارتباطی با هوش انسانی ندارد. بله، برخی از سیستمهای هوش مصنوعی برای شبیهسازی هوش انسانی طراحی شدهاند، اما این فقط یک شبیهسازی است.
وقتی میپرسید “هوش مصنوعی چیست؟”، باید به تعامل بین سه عنصر توجه کنید:
- تعیین هدف: هدفی که هوش مصنوعی قرار است به آن دست یابد.
- پردازش دادهها: استفاده از دادهها برای دستیابی به آن هدف.
- کسب دادهها: بهدستآوردن اطلاعات بیشتر برای درک بهتر هدف.
فناوری هوش مصنوعی بر اساس الگوریتمهایی است که برای دستیابی به نتایج طراحی شدهاند. این نتایج ممکن است لزوماً مرتبط با اهداف یا روشهای انسانی نباشند.
دستهبندی هوش مصنوعی
میتوان هوش مصنوعی را در چهار دسته قرار داد:
- عمل کردن شبیه انسان
وقتی یک کامپیوتر مانند یک انسان عمل میکند، این مفهوم را بهتر منعکس میکند که در آزمون تورینگ مورد بررسی قرار میگیرد. کامپیوتر زمانی موفق میشود که دیگر نتوان بین آن و یک انسان تمایز قائل شد. این دستهبندی شامل فناوریهایی مثل پردازش زبان طبیعی، نمایش دانش، استدلال خودکار، و یادگیری ماشین است.
نسخه اولیه آزمون تورینگ شامل تماس فیزیکی نبود، اما آزمون تورینگ کامل (Total Turing Test) تماس فیزیکی را نیز در قالب تواناییهای بینایی کامپیوتری و رباتیک اضافه میکند.
- فکر کردن شبیه انسان
وقتی یک کامپیوتر مانند یک انسان فکر میکند، میتواند وظایفی را انجام دهد که نیازمند هوش است، مثل رانندگی. برای اینکه بتوان فهمید آیا یک برنامه مانند انسان فکر میکند، باید روشهای فکری انسانها را بررسی کرد. - فکر کردن منطقی
این دستهبندی به مطالعه نحوه تفکر منطقی انسانها میپردازد. هدف این است که مشکلات بهصورت منطقی و اصولی حل شوند. - عمل کردن منطقی
این دسته شامل مطالعه رفتار انسانها در شرایط خاص است تا بتوان رفتارهای منطقی و کارآمد را شناسایی کرد.
دستهبندی هوش مصنوعی بر اساس آرند هینتزه
آرند هینتزه (Arend Hintze) دستهبندی دقیقتری از هوش مصنوعی ارائه کرده است:
- ماشینهای واکنشی: این ماشینها حافظهای ندارند و فقط بر اساس محاسبات لحظهای تصمیمگیری میکنند (مثل رباتهای بازی شطرنج).
- حافظه محدود: ماشینهایی مثل خودروهای خودران که از تجربیات گذشته برای تصمیمگیری سریعتر استفاده میکنند.
- نظریه ذهن: ماشینهایی که میتوانند اهداف خود و دیگران را شناسایی و ارزیابی کنند (مثل خودرانهای کاملاً هوشمند).
- خودآگاهی: ماشینهایی که آگاهی از خود دارند و میتوانند نیت دیگران را نیز درک کنند. این نوع هنوز در حد داستانهای علمی-تخیلی است.
تعریف هوش مصنوعی و مشکلات آن!
تعاریف مختلف و برداشتهای اشتباه از هوش مصنوعی باعث ایجاد سردرگمی و انتظارات غیرواقعی شده است. رسانهها اغلب تصویری مبالغهآمیز از هوش مصنوعی ارائه میدهند.
برای درک دقیق هوش مصنوعی، لازم است ابتدا تعریف مشخصی از “هوش” ارائه شود. هوش میتواند شامل موارد زیر باشد:
- یادگیری: توانایی کسب و پردازش اطلاعات جدید.
- استدلال: توانایی تحلیل و استفاده از اطلاعات.
- درک: فهم نتایج اطلاعات پردازششده.
- تشخیص حقایق: شناسایی اعتبار اطلاعات.
- دیدن روابط: کشف تعاملات بین دادهها.
- معنایابی: بهکارگیری حقایق در موقعیتهای خاص.
- تفکیک حقیقت از باور: بررسی صحت دادهها با استفاده از منابع معتبر.
فرآیند زیر نشاندهنده شبیهسازی فعالیتهای ذهنی توسط هوش مصنوعی است:
- تعیین هدف.
- ارزیابی اطلاعات موجود.
- جمعآوری اطلاعات جدید.
- پردازش دادهها و ارتباط آنها با اطلاعات موجود.
- تعریف روابط و ارزشگذاری حقیقت اطلاعات.
- ارزیابی میزان دستیابی به هدف.
- تغییر هدف در صورت نیاز.
- تکرار مراحل تا رسیدن به نتیجه.
هرچند کامپیوترها میتوانند این فرآیند را شبیهسازی کنند، اما محدودیتهایی در درک واقعی و جداسازی حقیقت از اشتباه دارند.
هوارد گاردنر، انواع مختلفی از هوش انسانی را تعریف کرده است. برخی از این انواع و توانایی شبیهسازی آنها توسط هوش مصنوعی شامل موارد زیر میشوند:
نوع هوش | پتانسیل شبیهسازی | ابزارها | توضیح |
---|---|---|---|
دیداری-فضایی | متوسط | مدلها، گرافیک، ویدیو، تصاویر سهبعدی | مورد استفاده در رباتها و ماشینهای خودران. |
حرکتی-بدنی | متوسط تا بالا | تجهیزات تخصصی | مورد استفاده در رباتهای جراحی یا خطوط تولید صنعتی. |
خلاقیت | کم | ابزارهای هنری | تولید ایدههای جدید یا آثار هنری (مانند تولید موسیقی یا نقاشی توسط هوش مصنوعی). |
در این مقاله به صورت اجمالی بررسی کردیم که هوشمصنوعی را چطور میتوانیم بشناسیم وپ آن را درک کنیم و در نهایت در کنیم که هوش مصنوعی چطور همچنان در حال پیشرفت است، اما توانایی شبیهسازی بسیاری از انواع هوش انسانی را ندارد.